بایگانی نوشته‌ها
این گزارش کوتاه، روایتی است از مهم‌ترین مصادیق نابهره‌وری‌های ما در حوزه انرژی، آب، آموزش، سرمایه و ... به همراه عدد و رقم و شاخص. همچنین به این پرسش پاسخ می‌دهد که در شرایط کنونی برای بهبود وضعیت بهره‌وری چه باید کرد؟
استرالیای غربی بزرگترین تأمین‌کننده سنگ آهن در جهان است که 38 درصد از عرضه جهانی (معادل 950 میلیون تن) را در سال 2023 به خود اختصاص داده است. 3 شرکت از 4 شرکت معدنکار بزرگ سنگ‌آهن جهان (بی‌اچ‌پی، ریوتینتو و فورتسکیو) در این ایالت فعالیت می‌کنند. پروفایل سنگ‌آهن استرالیای غربی، مستندی 4 صفحه‌ای است که در برخی ماه‌ها توسط دولت استرالیا منتشر می‌شود. در این یادداشت می توانید آخرین نسخه منتشر شده (ژانویه 2025) را دانلود نمایید.
گزارش پیش‌رو ضمن برشمردن چالش‌های 9گانه معدنکاری سنگ‌آهن در ایران، به طور ویژه نگاهی مبسوط به موضوع حق‌انتفاع دارد؛ پنج ذهنیت ناصوابی که منجر به اتخاذ تصمیم افزایش چشمگیر حق‌انتفاع شده را برشمرده و پیامدهای این افزایش را در قالب تحلیل سیستمی بر معدنکاری و اقتصاد ملی به تصویر می‌کشد. در ادامه هم نشان می‌دهد شرکت‌های برتر معدنکار جهان در شرایطی که حقوق دولتی به مراتب کمتری از معدنکاران ایران می‌پردازند، با سود قابل توجه 50+ درصدی خود چه می‌کنند.
در این گزارش می‌خواهیم به این پرسش پاسخ دهیم که چهار شرکت برتر معدنکار دنیا، وَله، بی‌اچ‌پی، ریوتینتو و فورتسکیو، که 70 درصد از سنگ‌آهن جهان را تولید می‌کنند و در مقایسه با معدنکاران ایرانی حقوق دولتی به مراتب کمتری می‌پردازند، با سود بیش از 50% خود چه می‌کنند؟
چرا با وجود آن‌که سود خالص فروش سنگ‌آهن در نتیجه حق‌انتفاع 55 درصدی به صفر نزدیک شده است، همچنان دریافت حق‌انتفاع 55 درصدی را جایز دانسته و بر تداوم آن اصرار داریم؟ به زعم ما پنج پارادایم و باور ناصواب موجب شده که به تدریج ذهنیت وضع 55 درصد حق‌انتفاع برای سه معدنکار بزرگ سنگ‌آهن کشور شکل گرفته و دریافت آن را جایز و ضروری بداند.
